Ροή Ειδήσεων

Μπόχα Βυζαντίου. Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας εισπήδησης του Οικουμενικού Πατριάρχη στα εσωτερικά του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Μέρος έβδομο

14 Μαΐου 2005: Στην επίσημη έκθεση της πατριαρχικής αντιπροσωπείας, ο συντάκτης της, μητροπολίτης Φιλαδελφείας Μελίτων, καταγράφει με ακρίβεια τις κατηγορίες που του εξέθεσαν οι αντιφρονούντες των Ιεροσολύμων, σε βάρος του Πατριάρχη Ειρηναίου.



Μια από αυτές τις κατηγορίες που εξέθεσαν οι αντιφρονούντες των Ιεροσολύμων, σε βάρος του Πατριάρχη Ειρηναίου, ήταν ότι μαζί με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Χριστόδουλο είχαν ξεκινήσει μια πολεμική κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με στόχο τον κ. Βαρθολομαίο και τα δικαιώματα του Οικουμενικού Θρόνου!

Ότι δηλαδή ο μακαριστός Χριστόδουλος «βοήθησε» τον κ. Ειρηναίο να εκλεγεί Πατριάρχης, «διότι είχεν ως στόχον την πολεμικήν εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και προσωπικώς της Υμετέρας Σεπτής κορυφής…» (σ.σ. του Βαρθολομαίου).

Μάλιστα, ο αρχιεπίσκοπος Θαβωρίου Θεόφιλος και σημερινός μοιχεπιβάτης του Πατριαρχικού Θρόνου, «υπήρξεν ιδιαιτέρως αποκαλυπτικός και μετά ταπεινότητος και λίαν πνευματικώς εξέθεσε την κατάστασιν του Πατριαρχείου και το αδύνατον της συνεργασίας μετά του Πατριάρχου ιεροσολύμων, αδυνατούντος πλέον να ενώση την Αγιοταφιτικήν Αδελφότητα και πολλά τα ουχί καλά ενεργήσαντος κατά του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ενεργείας εις τας οποίας των ωδήγησεν κυρίως η μέχρι της στιγμής εκείνης συνεχιζομένη, ως είπεν, η συνεργασία αυτού (σ.σ. του κ. Ειρηναίου) μετά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, αλλά κυρίως και οι ελθόντες εξ Ελλάδος άγνωστοι εις την Αγιοταφιτικήν Αδελφότητα κληρικοί και λαϊκοί» (Έκθεση Πατρ. Αντιπρ., σελ. 15).

Ρωτάμε όσους έχουν σχέση με τα εκκλησιαστικά δρώμενα.

Είχαν ή δεν είχαν ψυχρανθεί οι σχέσεις Ειρηναίου και Χριστόδουλου μετά την τοποθέτηση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, όπως αυτή εκφράστηκε στην κοινή επιστολή (που ακολουθεί) μετά του μακαριστού Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρου, υπέρ των Δικαίων του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον Μάιο του 2004, κατά την τελική φάση της κρίσεως μεταξύ Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως;


 







Είχε ή δεν είχε γίνει λοιπόν «κακός» ο Πατριάρχης Ειρηναίος γιατί στήριξε το Κέντρο της Ορθοδοξίας και προσωπικά τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο;

Και κάτι ακόμη. Όσα δόλια ειπώθηκαν από τους αντιφρονούντες των Ιεροσολύμων για δήθεν μέτωπο Χριστόδουλου – Ειρηναίου, ήταν άπαντες παρόντες το 2001 στην ενθρόνιση του ΕΛΛΗΝΑΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΑΠΟΛΕΩΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗ ως νέου Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Ενώπιον αυτών όλων ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών – ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΣΕ ΤΙΣ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΘΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ – γνωρίζοντας ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι η τροφός του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, είπε τα εξής συγκλονιστικά:

«Άξιον λόγου, επίσης, τυγχάνει το γεγονός ότι οι επισκεπτόμενοι τους Αγίους Τόπους προσκυνηταί, μετ’ιδιαιτέρας ευλαβείας και συγκινήσεως, διαπιστώνουν ότι και εις τας ακραίας περιοχάς των Θεοβαδίστων τόπων, εις τας οποίας εγκαταβιούν Αγιοταφίται Πατέρες και υπάρχουν Ιερά Προσκυνήματα, κυματίζουν δύο σημαίαι, αύτη του Ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και η κυανόλευκος Ελληνική και τούτο αποτελεί μίαν κατάκτησιν διά το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων και διά την Ελλάδα, η οποία πρέπει να διαφυλαχθή. Αναντιρρήτως, όμως, το Πατριαρχείον διακονεί μετά της αυτής αδιακρίτου αγάπης πάντα τα πιστά μέλη του πληρώματος αυτού οιασδήποτε εθνικής ταυτότητος, μάλιστα δε τους Άραβας Ορθοδόξους αδελφούς ημών, τους αποτελούντας το φίλτατον τμήμα αυτού προς ό φιλοστόργως πάντοτε, νυν δε έτι μάλλον η Αγιωτάτη Εκκλησία των Ιεροσολύμων εκδηλοί την ιδιαιτέραν Αυτής αγάπην και στοργήν.

Εις το έργον τούτο, διαβεβαιούμεν, ότι αμέριστος και διαρκής, αεί ακμάζουσα, θα εξακολουθήση η συμπαράστασις της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος. Την συμπαράστασιν ταύτην θεωρούμεν ως εξόχως σημαντικήν και αναγκαίαν τόσον διότι αφορά εις ό,τι ιερώτερον και αγιώτερον διαθέτει σύμπας ο Χριστιανικός κόσμος, όσον και διότι θα συντελέση τα μέγιστα εις την διατήρησιν της ελληνικότητος του παλαιφάτου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Διά τούτο και προς την κατεύθυνσιν ταύτην θα προσπαθήσωμεν, εν συνεργασία μεθ’ Υμών, να συστηματοποιήσωμεν τον τρόπον της συμπαραστάσεως ταύτης ου μόνον διά της οικονομικής συνδρομής, αλλά και διά της δημιουργίας των καταλλήλων προϋποθέσεων και κινήτρων, ούτως ώστε να επιτευχθή τόσον η επάνδρωσις του Πατριαρχείου και των Πανιέρων Προσκυνημάτων διά ικανών και πεπαιδευμένων Κληρικών και Μοναχών, ως τούτο εγένετο έκπαλαι εκ της Μητρός Ελληνίδος Πατρίδος, όσον και η ευρυτέρα στελέχωσις τούτου διά νέων και εξειδικευμένων επιστημόνων, οι οποίοι θα συμβάλλουν εις την αναβάθμισιν και προβολήν τούτου».

Συνεχίζεται...